به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ماه رمضان، یادآور خاطرات خوشی برای دانشجویان و تشکلهای دانشجویی است. چرا که هر سال برخی از دانشجویان سراسر کشور به دیدار رهبر انقلاب میروند تا از سوی نمایندگان خود در تشکلهای دانشجویی به بیان نظرات کارشناسی و انتقادی نسبت به تغییرات یکسال گذشته در کشور بپردازند و هم اینکه راهکارها و بیانات رهبر انقلاب پس از بیان مشکلات مطرح شده را گوش کنند.
اما شرایط در سال 99 برای برگزاری دیدار دانشجویی در ماه رمضان فرق کرده، چرا که کشور از اوایل اسفند سال گذشته درگیر ویروس کرونا شده و تمامی دیدارهای مردمی لغو شده است. آنچه که مشخص است، در ماه رمضان امسال دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب درپی شیوع کرونا در کشور برگزار نشود.
در روزهای کرونایی که سایهاش بر سر دانشجویان و دانشگاهها افتاده است، ما بر آن شدیم تا در سلسله گزارشهایی به بررسی موضوعات، دغدغهها و انتقادات نمایندگان تشکلهای دانشجویی همچون بسیج دانشجویی، اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل، جنبش عدالتخواه دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان و دفتر تحکیم وحدت که در دیدار با رهبر انقلاب داشتند، بپردازیم. زاویه دید هر کدام از این تشکلهای دانشجویی به جامعه، دولت، اقتصاد و مشکلات امروز کشور به گونهای است که می توان گفت هر کدام با توجه به دغدغه و نگاه خود، موضوعات خاصی را بیان کردهاند.
بیشتر بخوانید// بخش اول// تحلیل سخنرانی نمایندگان دانشجویی در دیدار با رهبری
بیشتر بخوانید// بخش دوم// تحلیل سخنرانی نمایندگان دانشجویی در دیدار با رهبری
بیشتر بخوانید// بخش سوم// تحلیل سخنرانی نمایندگان دانشجویی در دیدار با رهبری
بیشتر بخوانید// بخش چهارم// تحلیل سخنرانی نمایندگان دانشجویی در دیدار با رهبری
در گزارش پنجم به گزیدهای از انتقادات و مواضع نمایندگان جنبش عدالتخواه دانشجویی از سال 95 تا 98 پرداختهایم که در ادامه مشاهده میکنید؛
ماه رمضان سال 1395 «مجتبی رئیسی» به نمایندگی از جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- در آموزش عالی با طرح برگزاری دورههای مشترک، پایاننامهها و فرصتهای مطالعاتی مشترک، ورود دانشگاههای بینالمللی به ایران و سوءاستفاده از مسئله ی لازم دیپلماسی علم و فناوری، موجب هضم شدن نظام تربیت نیروی انسانی کشور در پازل ناتوی فرهنگی و نفوذ از مسیر علم را فراهم خواهد کرد.
- در حوزه سیاستگذاری اقتصادی نیز با پیگیری عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی، باید به مسائلی همچون رها کردن حمایت از تولید داخلی، برداشتن موانع واردات، بهرسمیت شناختن مالکیت فکری و صنعتی بینالمللی و لغو هرگونه ضابطه از سرمایهگذاری خارجی بپردازیم که در شرایط کنونی، نتیجهای جز نفوذ اقتصادی نخواهد داشت.
- مسئله ی دیگر در روند جهانی سازی اینکه با پذیرفتن اوامر FATF ،همان کسانی که دسترسی نهادهای داخلی بهحساب مردم برای شناسایی پردرآمدها را سرکشی به حریم خصوصی و نقض حقوق مردم میدانستند، اجازه سَرَک کشیدن که چه عرض کنیم! اجازه در اختیار گرفتن کلیه ی اطلاعات بانکی توسط آمریکایی ها را صادر کرده اند!
- افرادی که تا مغز استخوان به اقتصاد بازار آزاد معتقدند، تریبوندار تبیین اقتصاد مقاومتی شده و آن را تحریف میکنند. اینان چون جرات ابراز مخالفت علنی با اقتصاد مقاومتی را ندارند، بهجای آنکه اعلام کنند «ما به اقتصاد مقاومتی اعتقادی نداریم»! میگویند «ما به اقتصاد مقاومتی در چهارچوب اقتصاد بازار آزاد معتقدیم»! از تریبونهای رسمی و غیررسمی هم به ترویج نسخههای ترجمهای منسوخ جهانی، به اسم اقتصاد مقاومتی میپردازند!
- بسیاری از دولتهای پیشرفته و بعضاً در حال توسعهی دنیا ، تجربه کردهاند که در عرصه ی مبارزه با فساد، از طریق بازرسیهای متمرکز و دولتی، حریف فساد نمیشوند و بهترین مسیر، شفافیت و مشارکت دادن مردم در امر نظارت است. چالش شفافیت، مقاومت دستگاهها و ذینفعان است، مصداق بارزش هم عدم تصمیم مناسب مجمع تشخیص مصلحت درباره اعلام علنی دارایی ها و حقوق مسئولان است. تجربه ی موفق پویشهای دانشجویی شفافسازی اطلاعات مالی نامزدهای انتخابات مجلس نشان داد برای ترغیب اشخاص و نهادها به شفافسازی اطلاعات، این دور باطل یک جا باید شکسته شود.
همچنین «رئیسی» نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی درباره قراردادهای خارجی گفت:
گره زدن پیشرفت کشور به سرمایهگذاری خارجی است. مصداق بارز آن در قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC تجلی دارد که میتواند کشور را به عهد پیش از ملی شدن صنعت نفت بازگرداند. قراردادهای محرمانهای که در آنها خودکفائی در صنعت نفت به ریشخند گرفتهشده و در آن انتقال تکنولوژی به داخل کشور چون تجربههای گذشته، سرابی بیش نخواهد بود.
رهبر انقلاب در پاسخ به این انتقادات فرمودند:
مثلاً فرض بفرمایید در مورد این قراردادهای جدید نفتی که حالا محلّ بحث است، هنوز چیزی در این زمینه تصویب نشده؛ هنوز هیچ چیز مسلّمی وجود ندارد. اوّل که این مسئله مطرح شد، ما یک تذکّراتی دادیم به مسئولین؛ گفتیم خب شما برای اینکه بدانید اشکالات این مدل قرارداد و این شیوهی قرارداد چیست، باید با کسانی که در اقتصاد نفتی واردند مشورت کنید. رفتند بحث کردند، یک جلسهای تشکیل دادند و از کسانی از اقتصاددانها دعوت کردند که آنها هم اشکالات را بیان کردند و بنا شد اصلاح بشود. یک نوشتهای به من دادند که ما بررسی کردیم، تحقیق کردیم، معلوم شد که این ویراست شانزدهم است، یعنی شانزده بار این کیفیّت قراردادها و این گزارش ویراستاری شده؛ مدام اصلاح شده، تصحیح شده. بعد که به دفتر ما مراجعه شد، دفتر ما گفتند این کافی نیست، چون بعد از این باز اصلاحات دیگری هم لازم بوده که انجام بگیرد که هنوز انجام نگرفته. بنابراین تا وقتیکه این اصلاحات انجام نگیرد و این کار بهمعنای واقعی کلمه، مطابق منافع کشور نباشد این اتّفاق نخواهد افتاد و این نوع قرارداد بسته نخواهد شد. ما هم گفتهایم که تا وقتی قضیّه نهایی نشده، هیچ قراردادی نباید بسته بشود.
ماه رمضان سال 1396 «امین سردارآبادی» به نمایندگی از جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- آرمانگرایی، عدالتخواهی و کار برای انقلاب نباید تنها در برهه انتخابات و تصاحب قدرت سیاسی خلاصه شود، بلکه ما هر روز انتخاباتهای فرهنگی و سیاسی و اجتماعی بدون صندوق رای داریم. در تبلیغات و قوانین انتخاباتی -به ویژه انتخابات شوراها و مجلس- عدم توجه به اقناع مردم و برجسته شدن نقش مراکز قدرت و ثروت به چشم میخورد. وقتی هیچ شفافیت و سقفی برای هزینههای تبلیغاتی وجود ندارد؛ عملاً رقابت بر سر حامیان مالی کاندیداها صورت میگیرد.
- یکی از مصادیقی که فاصله مردم با دستگاه قضایی را زیاد می کند برخورد محافظه کارانه و سیاسی با مفسدان است. اینگونه به نظر می رسد که برای برخورد با مفاسد، متناسب پست و مقام افراد و اطرافیان، برخورد متفاوتی صورت می گیرد. گویا مسائل سیاسی بر مسائل حقوقی اولویت پیدا میکند. عدم حساسیت نسبت به مسائل مطرحشده در مناظرههای انتخاباتی، پرونده کرسنت، مسئله حقوقها و املاک نجومی مصداق روشنی بر این مدعا هستند. بعضا افرادی بازداشت یا زندانی می شوند که با یک اعتصاب غذا و فشار رسانههای بیگانه آزاد می شوند. به جامعه پاسخی نمی رسد برچه مبنایی دستگیر و برچه مبنایی آزاد شدند!
- در نظامات غیردینی دنیا که قائل به مردم نیستند هم حدود نیمی از مبارزه با فساد با مردم است. اما قوه قضائیه با داشتن این الگوی دینی و انقلابی هنوز نتوانسته است با سازوکار حقوقی و حمایتی، مردم را وارد صحنه مبارزه با مفاسد کند. عدم تعریفی دقیق از عناوینی کلی نظیر "تشویش اذهان عمومی"، "اقدام علیه امنیت ملی"، "نشر اکاذیب" زمینه ساز صدور احکامی بعضا عجیب برای آمران به معروف و ناهیان از منکر شده. متاسفانه با اعتراضات صنفی همچون اعتراضات کارگران، معلمان، رانندگان معترض به فساد در شبکه حمل و نقل و متقاضیان مسکن مهر برخوردهایی امنیتی و بعضا قضایی صورت میگیرد.
- متأسفانه صدا و سیما به مردم نگاهی دکوری دارد. رسانه ملی از حضور مردم عادی در انتخابات و راهپیماییها در دفاع از انقلاب گزارش می گیرد، اما از تجمعات صنفی کارگران، پرستاران و دانشجویان که همان مردم اند گزارش نمی گیرد. رسانه ملی با سانسور خبری مطالبات صنفی بهحق مردم، فرصت را به رسانه های ضدانقلاب می دهد تا نقش دایه دلسوزتر از مادر را برای آنها بازی کنند. جریان محافظه کار پیر و خسته را در مسیری قرارداده که عملاً برنامه ای هم چون «ثریا» توسط سکاندار کنونی صدا و سیما تعطیل شده است.
ماه رمضان سال 1397 «محمدجواد معتمدینژاد» به نمایندگی از جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- طبق قانون اساسی قوه قضائیه بهعنوان یک نهاد «پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت» نقش اصلی و اساسی در تحقق عدالت دارد. چرا تاکنون هیچ دادگاه مؤثری برای استیفای حقوقِ کارگران شلاقخورده آقدره، کارگران جانباخته معدن یورت، معلمان معترض، مالباختگان مؤسسات مالی، دانشجویان آواره دانشگاه صنعت نفت، رانندگان و کامیونداران، کارگران فولاد و هپکو و المهدی و صدها مورد دیگر برگزار نشده است؟! اگر شده است چرا این مستضعفان احساس عدالت نمیکنند؟
- عدم شفافیت باعث شده مفسدین بهجای مستضعفین احساس امنیت کنند و اعتماد عمومی به قوه قضائیه سلب شود. اجرای عدالت یکچیز است و احساس عدالت چیز دیگر. مردم وقتی میبینند با یک آفتابهدزد بهتندی برخورد میشود؛ اما تاکنون برخوردی نظیر آنچه امیرالمؤمنین با ابنهَرَمه انجام دادند؛ با مدیر متخلف جمهوری اسلامی صورت نگرفته است؛ به کلیت نظام بدبین میشوند و میگویند نکند اینها همه با همند؟
- هنوز مسئله مسکن حل نشده است و هرروز اجارهنشینها به دره فقر سقوط میکنند و شکاف میان دارندگان و محرومان از مسکن بیشتر میشود! اما بااینوجود چه منافعی وجود دارد که وزیر کنونی مسکن نهتنها قدمی درراه خانهدار کردن مردم برنمیدارد بلکه جلوی تصویب قوانین مقابله با سوداگری مسکن را میگیرد؟! جز آن است که وزیر و برخی نمایندگان مجلس و برخی مدیران و مشاوران ارشد وزارتخانه در تداوم وضع موجود ذینفع هستند و این وزارتخانه توسط بسازوبفروشهای بزرگ اداره میشود؟!
- متأسفانه امروز برای اعتراضات مشروع، فضا تنگ است، حتی کسانی که باوجود انقلابی گری دست به اعتراض میزنند، مورد پیگیری قرار میگیرند. برای مثال، چهار نفر از ادوار تشکیلات خودمان حسین شهبازی زاده و سلمان کدیور، دبیران اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی، هادی مسعودی عضو اسبق شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی و مصطفی پورخسروانی دبیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاههای شیراز، به رویه یک ائمه جمعه اعتراض و انتقاد کردند، که بهجای پاسخگویی آن مقام مسئول و حتی تقدیر از آنها مورد پیگرد قرارگرفته و محکوم شدند. ازایندست میتوان مثالهای دیگری زد؛ نظیر دوستان خیرخواهمان در شاهینشهر و بروجرد و حسن خسروآبادی و دهها مورد دیگر.
ماه رمضان سال 1398 «محمدحسین صبوری» به نمایندگی از جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- آنچه تاکنون از نتایج حاصلهی خصوصیسازی دیدیم، لطمه به تولید ملی، تعمیق نابرابری و شکاف اقتصادی بوده است.جدا از اینکه عدهای در دولتهای پیش، سنگ بنای غلطی را در فرآیند خصوصیسازی بنا نهادند، آقایان در دولت فعلی صریحاً میگویند: «باید شرکتها را مجانی واگذار کنیم». انحراف فرآیند خصوصیسازی، ناشی از قدرت گرفتن جریان لیبرال در کشور و غلبهی آنها بر مجاری تصمیمساز است؛ که منجر شد تا اصل 44 جای آنکه ذیل گفتمان اقتصاد مقاومتی (و مردمی کردن اقتصاد) طرح شود، در چارچوب تئوریهای لیبرالیِ «دولت حداقلی» تعریف و اجرا شود.
- متأسفانه دیپلماسی رسمی ما به سرنوشت دولتهای چهارساله مان گره خورده؛ به گونهای که رویکردهای منفعلانه در سالهای اخیر، بعضاً منجر به ارائه تصویری ترسو، از نظام مقتدر و مظلومِ جمهوری اسلامی، شده است. رویکرد محافظهکارانه، نهفقط دیپلماسی رسمی که دیپلماسی فرهنگی ما را نیز مختل کرده است. اگر قائل یه این هستیم که مخاطب اصلی انقلاب اسلامی، ملتها هستند، و نه دولتها؛ لازم است برای تحقق عینی آرمانجهانوطنیمان، به اصلاح سازوکارهای دیپلماسی فرهنگیمان بپردازیم.
- امروز در کشور ما آزادی هست، اما عدالت، در آزادی، رعایت نشده است.چگونه انحصارطلبانِ کانون وکلا و نظام پزشکی، و اتاق بازرگانی (که مدافع وابستگی و از موانع اصلیِ پاگرفتن تولید، در ایران است)، از هرگونه حق رسمی و قانونی جهت پیگیری مطالباتشان برخوردارند؛ اما گروههایی نظیر معلمان و کارگران و پرستاران، که عملاً مکانیزم مؤثری در حاکمیت برای مطالبه حقوقشان ندارند، باید با برخوردهای قهری و تنگنظرانه مواجه شوند؟
انتقاد از خصوصیسازی تا بیت رهبری
یکی از اصلیترین انتقادات مطرح شده جنبش عدالتخواه دانشجویی از انتقاد به نحوه خصوصی سازی آغاز شد و در نهایت با انتقاد به نحوه جوان گرایی در سازمان ها و ادارات دولتی به اتمام رسید. متنی چالشی که موضوع سیاست خارجه، عدالت و رابطه آن با آزادی، وضعیت فعلی اقتصادی و رفتار برخی از مسئولین بیت رهبری پرداخت.
*گزارش از یاسین قاسمی
